There is a light that never goes out...

Άνοιξη επιτέλους...

Και εκλογές... 

Περπατώντας όλο το κέντρο, σήμερα το μεσημέρι, μόνο το πρώτο μύρισα.

Το δεύτερο ελάχιστους άγγιξε, το ίδιο κι εμένα.

Έκανα μάλιστα την εξής παράνοια, ότι το "κράτος" πρέπει να 'χει τρελούς επιστήμονες για να ελέγχουν τον καιρό. Δεν εξηγείται αλλιώς. Όταν πρέπει να βγει ο κόσμος στους δρόμους, ή θα ρίχνει καρέκλες και θα προτιμάς τον στεγνό, ζεστό καναπέ σου, ή θα έχει την πρώτη ζεστή μέρα του έτους, οπότε σε νοιάζει μόνο να βγεις να ζουζουνίσεις σαν την μελισσούλα...

Ωραίος ο ήλιος. Ζωηρεύει τα χρώματα, οι μυρωδιές γίνονται πιο πτητικές και σε τραβούν από τη μύτη, οι σκιές ζωντανεύουν κάνοντας καινούργιους σχηματισμούς, ενώ στολίζει με λάμψη ακόμα και την πέτρα ή το τσιμέντο. Και όλα αυτά τα εξηγεί και η φυσική. Η επιστήμη, ξέρεις. Όχι αυτή που έκανες στο σχολείο, η άλλη.

Που μυαλό για πολιτική; Μόνο να πάρεις τους δρόμους σκέφτεσαι. Να πάς για καφέ με τους φίλους σου στην Αγία Ειρήνη. Να πας βόλτα το σκύλο στο πάρκο Τρίτση. Να καβαλήσεις ένα ποδήλατο και να τρέξεις ελεύθερος. Αν το σκεφτείς όμως η άνοιξη και η πολιτική, η αναγέννηση και η δημοκρατία, έχουν μια κοινή συνισταμένη: την ελπίδα...

Όταν βραδιάσει είτε έχεις κρατήσει την ανοιξιάτικη γλύκα και θες να κάτσεις, να ξεκουραστείς. Είτε δεν σου έφτασε και θες κι άλλο, να βγεις να ζαλιστείς από τα φώτα τις πόλης. Και τα δύο παίζουν. Άλλα έχει κι ένα τρίτο. Αν είσαι οπαδός μπορεί να βγεις να τα σπάσεις. Που κέρδισε η ομάδα σου, ή που έχασε μια άλλη. Το ίδιο κάνει. Αν είσαι πολιτικός μπορεί να βγεις να πανηγυρίσεις. Που τερμάτισες πρώτος εννοώ. Κι ας έτρεχες μόνος σου. Στην πολιτική έχει αξία το παράλογο, το ίδιο και στην μπάλα...

Άκου και τον Άγγλο φίλο μας που ξέρει από βέσπα:

Take me out tonight

Where there's music and there's people

And they 're young and alive

Driving in your car

I never never want to go home

Because I haven't got one, anymore.

Take me out tonight

Because I want to see people

And I want to see life...

Oh, there is a light and it never goes out...

The Smiths...